Romain Olivier, in het land van het zwarte goud

Romain Olivier in het land van het zwarte goud

Het is algemeen bekend: een samenleving die niet vooruitgaat, gaat achteruit. In een economisch klimaat dat niet bepaald inspirerend is, krijgt deze spreuk zijn volle betekenis. Bij de familie Olivier, kaasmaker van vader op zoon, houden we niet van stilstaan. Na Philippe, die zijn kazen en zijn passie naar alle uithoeken van Europa en zelfs naar het Land van de Rijzende Zon heeft geëxporteerd, is het nu de beurt aan zijn zoon Romain om de uitdaging aan te gaan en de markt van het zwarte goud aan te vallen via Qatar, een land dat van toptoerisme zijn tweede bron van rijkdom wil maken.

Romain, hoe ben je op het idee gekomen om je op de markt van de Perzische Golf te richten?

Het is een logische volgende stap in onze zoektocht om onze ambachtelijke producten en knowhow te exporteren. Het blijkt dat Qatar en andere landen in het Midden-Oosten toeristische topproducten en aanverwante voedingsproducten willen ontwikkelen. Het is een belangrijke markt omdat er daar veel gebouwd wordt. Het is echt indrukwekkend. Op de lange termijn weten we dat het aardgas, de bron van rijkdom van het land, zal afnemen. De Qatari's willen een belastingparadijs worden en een land van eersteklas toerisme.

Waar hebben je stappen als ambassadeur van het Huis Olivier toe geleid?

Eind mei vond in Doha (Qatar) het "festival van de fijne keuken" plaats, waar alle producten van de Franse en internationale gastronomie werden gepresenteerd. Specialisten in kaviaar, kreeft, sigaren, champagne en desserts ontmoetten elkaar in het Ritz-Cralton, het paleis waar het allemaal gebeurt in Doha. Natuurlijk zijn niet de plaatselijke bewoners de doelgroep, maar de restaurants. In deze regio tussen Doha, Dubai, Barhein en Abbu Dabbi wordt verwacht dat de markt binnen vijf jaar vijftig toprestaurants zal omvatten.

Is het winstgevend genoeg om regelmatig export te organiseren?

In eerste instantie testen we dingen uit. Feit blijft dat we voortdurend op zoek moeten naar nieuwe bronnen omdat dit soort aanpak perfect past in onze commerciële filosofie en vooral in onze behoefte om het goede van Frankrijk te laten zien. Daar hebben we het geluk dat we mijn bazen hebben, zodat we onze kwaliteitsaanpak kunnen uitleggen. In het Verenigd Koninkrijk gaan deze uitwisselingen, die van vitaal belang zijn voor mijn vader en mij, verloren. Het is een beetje zoals onze filantropische kant, maar daar kunnen we niets aan doen: het is altijd de gepassioneerde kant die de belangrijkste drijfveer is. Weet je, als je uitlegt hoe je een kaas moet identificeren, kopen en bewerken, raken mensen geboeid. Je verkoopt een product dat een leven heeft. En daar houden mensen van. Kortom, de vooruitzichten zijn tweeledig: bedrijfsontwikkeling en menselijk avontuur.

Hoe ga je je producten verzenden?

De Qatariërs, die erg geïnspireerd zijn door Angelsaksische methoden, zijn erg gebrand op traceerbaarheid. Daarom hebben we een contactpersoon in de regio om te vertalen naar het Engels en Arabisch. Vervolgens zijn we van plan om twee winkels te openen: een in het Ritz-Carlton en een andere in Dubai.

Is mest niet duur?

Het is een begrip dat daar niet veel betekent. Niets is de norm. De beveiligingsauto's op het vliegveld zijn bijvoorbeeld allemaal BMW 7-series. Onze producten worden heel snel geleverd: 2 dagen vanaf Boulogne dankzij het vliegtuig. Over het geheel genomen wordt de prijs van kaas, gezien de hoge transportkosten, verdubbeld.

Welke vormen zijn het populairst?

Geiten zijn helemaal in, maar afgezien van de kazen op alcoholbasis, die onder de huidige regelgeving en verplichte quarantaine vallen, is het traditionele assortiment te koop.

Wat heb je aan het Doha Festival gehad?

We waren twee regionale exposanten bij de Nationals, samen met Meert in Lille. We eindigden als de op één na beste exposant. Het is een geweldige beloning en een teken van vertrouwen voor de toekomst.

En de volgende stap?

Dit zal plaatsvinden aan het begin van het jaar in Dubai, met een festival waarbij Qatar, Abbu Dabbi en Koeweit betrokken zijn.

Philippe Olivier haalt 45% van zijn omzet uit export. Hij verkoopt zijn kazen, gerijpt in de kelders van Boulogne, aan de volgende landen: Verenigd Koninkrijk, Duitsland, België, Nederland, Luxemburg, Italië, Oostenrijk, Denemarken, Zweden, Zwitserland, Spanje, maar ook Japan, Singapore en Tahiti. Philippe Olivier kwam in 1974 naar Boulogne. Zijn vader had een delicatessenzaak in Dieppe. Omdat het kruideniersbedrijf van de familie, een Normandische traditie, in handen was van de oudste zoon, werd hij door zijn vader gevraagd om zijn talenten elders te ontplooien.

Geproduceerd door La Voix du Nord

Lees een ander artikel

Nationale Kaasdag

"Winston Churchill zei tijdens de Tweede Wereldoorlog: "Een land dat de wereld driehonderd kazen kan geven, kan niet sterven. Waarop Charles de Gaule antwoordde: "Je kunt geen...

Laten we een kaas maken

Die ochtend zetten we koers naar Boulogne-sur-Mer (Pas-de-Calais). Niet om over kabeljauw, garnalen of gerookte haring te praten, zoals deze maritieme en noordelijke bestemming doet vermoeden. Nee, we kwamen om te praten over Fourme d'Ambert, Ossau-Iraty,...