Philippe Olivier, adjunct-provoost van het gilde, werkt aan een verzameling liedjes en andere citaten die verband houden met de geschiedenis van kaas. Het doel is om "de kunst, de cultuur en de traditie van de kaas" door te geven.
Sinds een tiental jaar vult Philippe Olivier een doos met liedjes, citaten, spreekwoorden en gezegden die al dan niet nauw verbonden zijn met kaas. Zijn doel is om een boek uit te geven voor het grote publiek met 100 kaasliedjes afgewisseld met citaten en spreekwoorden en, waarom niet, tekeningen of schetsen. Ik wil dat toekomstige generaties al deze literatuur bijhouden," zegt de vice-proost van het Gilde. Ik zet me al mijn hele leven in om de kunst, cultuur en traditie van het kaasmaken door te geven. Ik ben gepassioneerd over dit deel van mijn werk.

Hij zou graag zien dat dit boek de beroepsgroep helpt deze cultuurgeest te ontwikkelen, mogelijk door verspreiding in bepaalde zuivelfabrieken. Hij ziet de kist al uit de kist komen: "Sommige zangers zouden geselecteerde stukken uit het boek kunnen zingen. Want terwijl sommige liederen hun partituur hebben, blijft voor anderen alleen de tekst over.

Anonieme teksten, eenvoudige teksten, teksten die hij niet leuk vindt, Philippe Olivier bewaart alle sporen die hij maar kan vinden. Verscheurde stukjes papier, oude boeken, oude manuscripten, niets ontgaat hem."Ik heb een fijnmazig netwerk van vrienden opgebouwd die me waarschuwen zodra er een tekst in voorkomt waarin het woord kaas voorkomt", zegt hij. Tot de contacten van Philippe Olivier behoren de namen van professionals die, na de dood van een dierbare, boeken doorverkopen die in onbruik zijn geraakt en vaak jarenlang in rieten huisjes of op zolders zijn opgeslagen.

En dat is nog niet alles. Op zoek naar auteurs reist de auteur kriskras door Frankrijk, bezoekt gastronomische bibliotheken in Parijs en andere provinciesteden, schrijft naar kaassteden en toeristenbureaus in plaatsen die naar kazen genoemd zijn. "Bovendien, als ik een boek over gaperon koop, komt het zelden voor dat er geen liedje bijhangt. Ik maak er een grote deal van. lacht hij, terwijl hij terugdenkt aan al zijn avonturen. Hij heeft veel verhalen geleerd.Aan het einde van een bruiloftsdiner ruilde de herbergier bijvoorbeeld zijn schort in voor zijn muziekinstrument en stak hij graag de draak met de priester, de burgemeester en de kaasmakers door een liedje te zingen," vertelt hij. Toen de aardige werkster haar lunch at, was dat een stuk Gruyèrekaas dat als braadstuk diende.

Hij vervolgt:"Ik heb geleerd waar het woord frometon vandaan komt. Het was de naam die gegeven werd aan een oude neufchâtel kaas. Als de lokale bevolking een belegen kaas wilde, noemden ze die neufchâtel. Alsze daarentegen een rijpere neufchâtel wilden, noemden ze die frometon.

Deze verhalen werpen een licht op de geschiedenis van kaas."Ik heb een beter begrip gekregen van de dingen die ik verdedig, zoals nepformaten of bepaalde kazen per plakje, want een kaas is niet alleen een technisch blad en ook niet alleen een medisch product."

Na zoveel jaar onderzoek is Philippe Olivier erin geslaagd om bijna negentig muzikale teksten opzij te leggen. "Ik zou iedereen willen oproepen die misschien nog een oud liedje of tekstje in een hoekje van zijn crematorium of thuis heeft liggen dat hij zou kunnen zingen om deze verzameling aan te vullen.